Nasz DPS

Mi wiadomym,  wy nie wiecie,

o tym domu, tu w powiecie.

  Nie pomyślisz o swym stresie,

gdy zamieszkasz w DPS-ie.

W naszym brańskim, o nim mowa,

przystań tutaj, twa cumowa.

Gdy tu siebie zacumujesz,

zaraz pomoc odnajdujesz.

Która staje się niezbędna,

w ułomnościach twoich pędna.

I pomoże ci poskładać,

twoim gorszym dniom kres zadać.

Czyś w chorobie, czyś w starości,

traci gorsze w ułomności.

A pozwoli jeszcze zyskać,

i radością w życiu tryskać.

Więc rozpocznij swe działania,

i o miejsce w nim starania.

Aby razem mieszkać z nami,

co zostało, rwać garściami.

                                                  mieszkaniec Tomek