Zaduszki I
Dziś w grobów tablice wpatrzeni,
czytamy i wspominamy.
W dzisiejszej zadumie uśpieni,
knot świecy Im zapalamy.
W chryzantem morzu szumiące mogiły,
w pożarze zniczy Im płoną.
Dziś wspominamy osoby co były,
łyknąwszy łzę swoją słoną.
Szklą nad grobami się oczy,
w przyklęku się za Nich modlimy.
Choć świat bez ustanku nam kroczy,
w kąciku swych serc Ich nosimy.
Nasz świat odgrodzony jest murem,
a dziś za nim ludzi gromada.
Bo dla Nich to święto raz w roku,
z początkiem jest listopada.
Dla Zmarłych sprzątamy mogiły,
z radością je odwiedzamy.
I te nasze myśli dodają nam siły,
w zaświatach Ich przecież spotkamy.
mieszkaniec Tomek