Zaduszki I

Dziś w grobów tablice wpatrzeni,

czytamy i wspominamy.

W dzisiejszej zadumie uśpieni,

knot świecy Im zapalamy.

W chryzantem morzu szumiące mogiły,

w pożarze zniczy Im płoną.

Dziś wspominamy osoby co były,

łyknąwszy łzę swoją słoną.

Szklą nad grobami się oczy,

w przyklęku się za Nich modlimy.

Choć świat bez ustanku nam kroczy,

w kąciku swych serc Ich nosimy.

Nasz świat odgrodzony jest murem,

a dziś za nim ludzi gromada.

Bo dla Nich to święto raz w roku,

z początkiem jest listopada.

Dla Zmarłych sprzątamy mogiły,

z radością je odwiedzamy.

I te nasze myśli dodają nam siły,

w zaświatach Ich przecież spotkamy.

 

                                                                    mieszkaniec Tomek