Rzeka
Płynie rzeka w swym korycie,
i w zakolach wije nurtem.
Swoim blaskiem w kolorycie,
wiosną się rozlewa hurtem.
Od zarania z prądem rzeka,
tak zasila wszystkie morza.
Monotonią nas urzeka,
i królestwem jest węgorza.
Dużo ryb w niej innych mieszka,
między sobą razem wspólnie.
A nad wodą mewa śmieszka,
w małą rybkę z góry hulnie.
Nie zatrzymasz rzeki w biegu,
wyczyniając różne rzeczy.
Bo jak pędzi w swym rozbiegu,
to nikt temu nie zaprzeczy.
I wydawać by się mogło,
na jej drodze robiąc tamę.
Że budowlą nurt ten zmogło,
tą największą rzeczą damę.
Swoim biegiem spływ jej żyje,
jednym stała się z żywiołów.
Tam koryta swoje ryje,
niszczycielem twych mozołów.
mieszkaniec Tomek