Rzeka

 

Płynie rzeka w swym korycie,

i w zakolach wije nurtem.

Swoim blaskiem w kolorycie,

wiosną się rozlewa hurtem.

Od zarania z prądem rzeka,

tak zasila wszystkie morza.

Monotonią nas urzeka,

i królestwem jest węgorza.

Dużo ryb w niej innych mieszka,

między sobą razem wspólnie.

A nad wodą mewa śmieszka,

 w małą rybkę z góry hulnie.

Nie zatrzymasz rzeki w biegu,

wyczyniając różne rzeczy.

Bo jak pędzi w swym rozbiegu,

to nikt temu nie zaprzeczy.

I wydawać by się mogło,

na jej drodze robiąc tamę.

 Że budowlą nurt ten zmogło,

tą największą rzeczą damę.

Swoim biegiem spływ jej żyje,

jednym stała się z żywiołów.

Tam koryta swoje ryje,

niszczycielem twych mozołów.

 

                                            mieszkaniec Tomek