Skąd to wierszowanie

Skąd się wzięło me pisanie,

rymowania wierszem?

To swoiste Boga ćpanie,

rozmowy z Nim szersze.

Wcześniej trochę próbowałem,

rymy klecić tu i ówdzie.

Stało moim kapitałem,

odbiorcami wierszy, ludzie.

On Suflera z Nieba wysłał,

co mi wszystko podpowiada.

Przy mym uchu Jego przystań,

autor, to ich składacz.

Różne wierszy są tematy,

rozmaite rymy.

Wszystkie Jemu świata kwiaty,

Bogu tak słodzimy.

Brak jest granic w naszej spółce,

próżnym szerokości mierzyć.

Na najwyżej On jest półce,

my, Jego kurierzy.

W każdym wierszu jest wielbiony,

mimo że Go nie wymieniam.

Wiersze wielbią Jego plony,

w tej miłości, chemia.

mieszkaniec Tomek